Η γιορτή αυτή δεν ήταν πάντα στις 25 Δεκεμβρίου. Η γέννηση του Ιησού εορταζόταν μαζί με τα Θεοφάνεια στις 6 Ιανουαρίου, το 354 μ.Χ. για πρώτη φορά διαχωρίστηκαν οι δύο γιορτές και η Γέννηση ορίστηκε στις 25 Δεκεμβρίου. Αυτήν την ημέρα οι ειδωλολάτρες γιόρταζαν τη γέννηση του Μίθρα, του αήττητου Ήλιου. Έτσι και ο Ιησούς θεωρήθηκε ότι είναι ο ήλιος που φέρνει το φως στον κόσμο.
Τον 5ο αιώνα η Δυτική Εκκλησία με απόφαση του Πάπα Ιουλίου Α΄ όρισε τότε επίσημα την 25η Δεκεμβρίου. Αλλά αυτές τις ημέρες οι αρχαίοι Ρωμαίοι γιόρταζαν τα Στουρνάλια, δηλαδή τη γέννηση του Κρόνου. Τα Κρόνια γιορτάζονταν και στην Ελλάδα, στην Αττική, στην Ολυμπία, στη Βοιωτία, στη Λακωνία, στη Ρόδο και αλλού, σε διάφορες ημερομηνίες κατά περιοχή. Την απόφαση της Δυτικής Εκκλησίας ακολούθησε και η Ανατολική. Έτσι οι προχριστιανικές γιορτές με τον καιρό απέκτησαν μικρότερη σημασία και με τον καιρό εξαφανίστηκαν, αλλά έμειναν πολλά από τα παλιά έθιμα (σφαγή χοίρου, κεριά, ανταλλαγή δώρων).
Πληροφορίες από: Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, Εγκυκλοπαίδεια Επιστήμη και Ζωή, Γ. Μέγα: Ελληνικές γιορτές και έθιμα
Κείμενο: Αγγελίνα Βαρβάκη – Μαλεγιαννάκη