Οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης μας αναγκάζουν να προβούμε σε άμεσες αλλαγές. Γεγονότα που μπορεί να να χρειάζονταν 10 χρόνια για να πραγματοποιηθούν συμβαίνουν μέσα σε 10 μέρες. Καθημερινές δραστηριότητες θεωρούνται πλέον απαγορευτικές και κυριαρχεί η αβεβαιότητα στον καθένα από εμάς.
Αρχικά, είδαμε την ραγδαία αύξηση της τεχνολογίας μέσα στην ζωή μας. Επικοινωνούμε, κάνουμε μαθήματα και κλείνουμε συμφωνίες μέσω του zoom και του skype. Η εργασία γίνεται όσο είναι δυνατόν από το σπίτι. Ο εγκλεισμός μας έχει ωθήσει σε ώρες μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή και της τηλεόρασης παρακολουθώντας τις εξελίξεις, ταινίες και παίζοντας online games. Σε πολλές χώρες στο εξωτερικό πλέον το κινητό χρησιμοποιείται ως εντοπιστής των επαφών που είχε ένας ασθενής κορονοϊού. Μέσω ενός κινητού τηλεφώνου καταφέρνουν να μετρήσουν ακόμη και την θερμοκρασία και τους καρδιακούς παλμούς του κάθε ατόμου, ώστε να αξιολογήσουν αν κάποιος μπορεί να είναι πιθανό κρούσμα. Η πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση έχει δώσει στην τεχνολογία ακόμη μεγαλύτερο ρόλο στην ζωή μας. Μέσα από το σπίτι μας μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα πράγματα από ότι πριν: να δούμε θέατρο, να κάνουμε online μαθήματα σε κάτι που δεν προλαβαίναμε πριν. Μπορούμε ακόμα να κάνουμε pilates, yoga και κάθε άλλου είδους γυμναστική. Επίσης, οι συναλλαγές γίνονται ηλεκτρονικά αφού αποφεύγεται με κάθε τρόπο η σωματική επαφή. Τα φάρμακα συνταγογραφούνται μέσω ειδικής πλατφόρμας. Με ένα κλικ μπορούμε να παραγγείλουμε ότι θέλουμε στην πόρτα μας χωρίς να χρειαστεί να πάμε στο σούπερ μάρκετ στο βιβλιοπωλείο ή στο κατάστημα ρούχων.
Τι επίπτωση μπορεί να έχουν αυτά στην καθημερινή μας ζωή μετά την καραντίνα; Βλέπουμε πλέον στην Ιταλία τις ουρές στα συσσίτια να μεγαλώνουν, τους ανέργους να αυξάνονται δραματικά και τις επιχειρήσεις να κλείνουν η μία μετά την άλλη. Η οικονομία βρίσκεται σε παγκόσμια κρίση και οι μέρες που μας περιμένουν θα είναι δύσκολες και αναντίρρητα διαφορετικές από αυτές που θυμόμαστε πριν από αυτή. Με την μεγάλη επίδραση και αναγκαιότητα των ηλεκτρονικών μέσων μπορούν να παραβιαστούν θεμελιώδεις αρχές ατομικής ελευθερίας. Μπορεί ο καθένας να ξέρει που βρισκόμαστε, με ποιους, τι λέγαμε και το πιο τρομακτικό είναι ότι θα μπορούν μέχρι και να καταλάβουν τα συναισθήματα μας χρησιμοποιώντας την τιμή των καρδιακών μας παλμών. Αυτά τα δεδομένα μπορούν να βοηθήσουν ανθρώπους να μας χειριστούν επειδή θα ξέρουν τι μας αρέσει και τι όχι, τι μας τρομάζει και τι μας εκνευρίζει.
Οι συνέπειες μπορεί να είναι αρνητικές καθώς και θετικές. Στον 1ο παγκόσμιο πόλεμο οι απώλειες ήταν φριχτές, αλλά μέσα από αυτόν αναπτύχθηκαν με ταχύς ρυθμούς οι πλαστικές επεμβάσεις μετά από τις δραματικές παραμορφώσεις των στρατιωτών. Κατά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο οι απώλειες ήταν τόσο μεγάλες που οι γυναίκες έπρεπε να βγουν από το σπίτι και να πολεμήσουν, με αποτέλεσμα να διαδραματίσουν δραστικό ρόλο μέσα σε αυτήν την δυσάρεστη κατάσταση. Όμως, με αυτόν τον τρόπο κατάφεραν να αποδείξουν πως είναι ικανές για πολύ περισσότερα από αυτά που οι περισσότεροι υπολόγιζαν. Οι Κινέζοι ονόμασαν τον κορονοϊό ιό της αλήθειας γιατί μόλις οι αρνητικές συνέπειες του εξαπλώθηκαν αναδύθηκαν τα κενά που υπήρχαν στα συστήματα υγείας στην πολιτεία, στην κοινωνία ακόμη και στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Όσες σχέσεις άντεξαν έγιναν ακόμη πιο δυνατές και αυτές που καταστράφηκαν αποδείχθηκαν κάλπικες. Μέσα από αυτήν την κρίση μπορούμε να έρθουμε πιο κοντά στο νόημα της ζωής. Η τεχνολογία είναι ένα μέσο για μια πιο εύκολη ζωή, όμως για να την χειριστούμε σωστά πρέπει να απαιτήσουμε να μην είμαστε δέσμιοι σε αυτήν. Μπορούμε να εκτιμήσουμε την αξία μιας αγκαλιάς, μιας βόλτας στην πόλη μας με καλή παρέα, μιας συναυλίας, ενός ταξιδιού των μικρών καθημερινών πραγμάτων που μας κάνουν χαρούμενους. Να δώσουμε βάση στην ποιότητα της ζωής μας και να κατανοήσουμε πόσο μικρή είναι και πόσο μεγάλο πράγμα είναι να λέμε σ’αγαπώ στους ανθρώπους μας. Όταν βγούμε έξω είναι καιρός να κάνουμε όλα αυτά που ονειρευόμαστε και να μην περιμένουμε μέχρι την Δευτέρα, το σαββατοκύριακο, τα Χριστούγεννα ή μέχρι να τελειώσει η κρίση.
Οι καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης σηματοδοτούν το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας καινούριας.
Aν θα είναι καλύτερη ή χειρότερη βρίσκεται στο χέρι μας!
της Δήμητρας Κακολύρη